Ślub z cudzoziemcem

Coraz więcej małżeństw w Polsce zawieranych jest z osobami innej narodowości (ok. 10 tysięcy rocznie). Liczba ta będzie z pewnością rosnąć – coraz więcej podróżujemy, wyjeżdzamy na stypendia, lub po prostu decydujemy się na życie w innym kraju.

Co więc należy zrobić, aby zawrzeć związek małżeński z cudzoziemcem?

Cudzoziemiec potrzebuje do zawarcia małżeństwa następujących dokumentów:

• ważny paszport
• cudzoziemiec, który ma w Polsce status uchodźcy, powinien okazać Genewski Dokument Podróży (Travel Document), który wystawia Prezes Urzędu ds. Repatriacji i Cudzoziemców
• cudzoziemiec posiadający prawo pobytu na terenie Polski – kartę pobytu
• cudzoziemiec, nie mający obywatelstwa żadnego państwa (bezpaństwowiec) i nie posiadający w Polsce miejsca zamieszkania, powinien okazać dokument podróży, lub paszport, wydany przez władze państwa zamieszkania,
• dokument stwierdzający możliwość zawarcia związku małżeńskiego zgodnie z prawem kraju z którego pochodzi cudzoziemiec. Taki dokument wydają odpowiedniki urzędu stanu cywilnego z kraju pochodzenia, w ich otrzymaniu również może pomóc ambasada danego kraju. Jeśli kraj, z którego pochodzi nie wydaje takich wniosków, należy wystąpić o niego do sądu rejonowego (sąd wyda go na prośbę cudzoziemca)
• skrócony odpis aktu urodzenia oryginał i przysięgłe tłumaczenie na język polski
• w przypadku wdowy i wdowca – odpis skrócony aktu zgonu współmałżonka
• w przypadku osoby rozwiedzionej – odpis skrócony aktu małżeństwa z adnotacją o rozwodzie lub prawomocny wyrok sądu orzekający o rozwodzie
• oświadczenie o nazwisku, jakie małżonkowie będą nosić po ślubie oraz ich dzieci (wypełnia się na miejscu, w USC)

źródło: www.usc.pl

Dokumenty potrzebne Polakowi do zawarcia ślubu z obcokrajowcem:

• panna i kawaler: dowód osobisty
• skrócony akt urodzenia
• rozwodnicy: dowód osobisty, skrócony odpis aktu małżeństwa, odpis wyroku sądu potwierdzającego rozwód
• wdowcy: dowód osobisty, skrócone akty urodzenia, odpis aktu zgonu małżonka.

Najpóźniej 31 dni przed ślubem narzeczeni powinni udać się do USC z wyżej wymienionymi dokumentami. W urzędzie sporządza się dokument zaświadczający o o braku okoliczności, które wykluczałyby zawarcie związku małżeńskiego. Zostaje on w USC jeśli tam ma odbyć się ceremonia, bądź jest wydawany na potrzeby ślubu konkordatowego.

W urzędzie stanu cywilnego wymagana jest obecność tłumacza przysięgłego (chyba, że cudzoziemiec mówi dobrze po polsku).

Do ślubu kościelnego w Polsce cudzoziemiec będzie potrzebował:

• zaświadczenie z urzędu stanu cywilnego o braku okoliczności które wykluczałyby zawarcie związku małżeńskiego
• zaświadczenie o przyjęciu chrztu i bierzmowania (zapytajcie księdza, czy może być po łacinie, nie będzie trzeba tłumaczyć).
• dokument potwierdzający odbycie nauk przedmałżeńskich

Należy także ustalić kwestię w jakim języku odbędzie się ślub, czy będzie potrzebny tłumacz (a może ksiądz zna języki), w jakim języku będzie przysięga itp.

Jeśli narzeczeni są innego wyznania, dochodzą do tego formalności takie, jak przy ślubie międzywyznaniowym.

W polskim prawie ślub z polakiem nie gwarantuje cudzoziemcowi ani prawa pobytu, ani pozwolenia na pracę. O kolejne dokumenty powinno ubiegać się w urzędzie wojewódzkim. Na początek kartę pobytu odnawia się co roku, a małżonkowie mogą zostać wezwani na przesłuchania, które mają na celu wykluczenie fikcyjności małżeństwa. Jest to droga przez biurokratyczny gąszcz, ale dla ukochanej osoby warto podjąć się tego wysiłku.